Eendag lank gelede in ’n klein gehuggie was daar ’n boer wat ’n groot som geld geskuld het aan die dorpie se geldskieter.
Die geldskieter was reeds baie oud en nou nie eintlik iets vir die oog nie. Hy het baie gehou van die boer se pragtige dogter en sou enigiets doen om met haar te kon trou. Hy maak toe ’n voorstel aan die boer; hy sou die al die boer se skuld afskryf indien hy met sy dogter mag trou. Beide die boer en sy dogter was gewalg met die geldskieter se voorstel.
Die uitgeslape geldskieter stel toe voor dat hulle die “voorsienigheid” moet toelaat om oor die aangeleentheid te besluit. Hy stel toe voordat hy sal ’n swart klippie en ’n wit klippie in die leë geldsak plaas, dan moet die dogter ’n klippie uit die sak haal.
Indien sy die swart klippie kies, sal sy met hom trou en hy sal haar vader se skuld afskryf.
Indien sy die wit klippie kies, hoe sy nie met hom te trou nie en hy sal steeds haar vader se skuld afskryf.
Indien sy weier om ’n klippie te kies, sal hy haar vader in die tronk laat opsluit vir die skuld.
Die opsies wat die geldskieter voorgestel het laat die boer en sy dogter nie juis met enige keuse nie. Hulle het op ’n klip bestrooide paadjie in die boer se land gestaan en gesels. Terwyl hulle staan en gesels buks die geldskieter af en tel twee klippies op en plaas dit in die leë geldsakkie.
Terwyl hy die klippies optel en in die geldsak plaas het die meisie opgemerk dat hy twee swart klippies opgetel en in die geldsak gegooi het.
Die geldskieter gee toe opdrag aan die boer se dogter om ’n klippie uit die sakkie te kies.
Die meisie het drie moontlikhede gehad om te oorweeg:
Sy kon weier om ’n klippie te kies – maar sy is bewus wat die gevolg daarvan sal wees.
Die meisie moet bewys daar is twee swart klippies in die sak – maar op so ’n wyse dat die geldskieter nie agterkom sy is bewus van sy knoeiery nie.
Sy kies ’n swart klippie uit die sak en offer haarself op terwille van haar vader.
Sy het so ’n wyle gedink en druk toe haar hand in die sakkie en haal ’n klippie uit. Sonder om na die klippie te kyk maak sy of sy baie onhandig is en laat die klippie val in die klippie bestrooide paadjie. Onmiddellik is die klippie verlore tussen al die ander klippies in die paadjie.
“O, hoe onhandig van my,” sê sy. “Maar dit maak nie saak nie, as jy in die sakkie kyk na die klippie wat oor is, sal jy kan bepaal watter klippie ek gekies het.”
Aangesien die oorblywende klippie swart is, moet dit aanvaar word dat die klippie wat sy gekies het wit was.
Die geldskieter kon dit nie waag om sy oneerlikheid te openbaar nie anders sou die landdros hom opsluit vir bedrog.
Op die wyse het die boer ontkom aan sy skuld en sy aan ’n huwelik wat nie gebou is op liefde nie.
Les:
Selfs baie moeilike probleme het ’n oplossing. Die dilemma is deesdae dat mense nie ’n poging aanwend om intens te soek na ’n geskikte oplossing nie. Dis makliker om moed op te gee as om die brein daardie bietjie harder te laat werk.
Ons kan maar gaan kyk na vandag se jongmense, baie van hulle probeer nie eens die probleem oplos nie, hulle hardloop direk na pa en ma en gooi die probleem in hulle skoot. En wonder bo wonder – ons is so stupid – ons probeer dit vir hulle oplos.
Liewe Pa en Ma laat hulle maar bietjie sukkel want jy doen hulle nie so groot guns as wat jy dink nie. Laat die kinders eers kom met hulle oplossing en jy kan help om dit vir hulle te verfyn totdat dit perfek pas vir die probleem.
No comments:
Post a Comment