Friday, August 22, 2008

Die Belangrikste Liggaamsdeel


My moeder het my van jongs af gevra wat is die mees belangrikste deel van my liggaam. Deur die jare het ek gereeld ‘n raaiskoot gewaag sodra as wat ek dink ek ken die antwoord.

Terwyl ek jonger was het ek gedink dat klank baie belangrik vir ons as mense is en ek het geantwoord, “My ore, Mamma.”
Sy het gesê, “Nee, daar is baie mense wat doof is. Maar hou aan om daaraan te dink, ek sal jou binnekort weer vra.”

‘n Paar jaar het verloop voordat sy my weer gevra het. Sedert my eerste probeerslag het ek lank gedink oor die korrekte antwoord.

Die keer vertel ek haar, “Mamma, sig is baie belangrik vir enige iemand, soos daarom moet dit my oë wees.”

Sy het na my gekyk en gesê, “ Jy leer vinnig, maar die antwoord is nie korrek nie want daar is baie mense wat blind is.”

Teleurgesteld het ek maar my soektog voortgesit na kennis om die regte antwoord te kry en deur die jare het Moeder my ‘n paar keer gevra of ek die antwoord ken en gereeld was haar antwoord, “Nee. Maar jy word elke jaar slimmer my kind.”

Verlede jaar, is my oupa oorlede. Almal was hartseer en almal het gehuil, selfs my vader wat ek nog net eenkeer van tevore sien huil het. My Moeder het na my gekyk toe dit ons beurt was om blomme op oupa se kis te plaas.

Sy vra my toe, “Weet jy nou al watter is die mees belangrikste deel van die liggaam my kind?”

Ek was geskok omdat sy my die vraag nou vra. Ek het altyd gedink dit was ‘n soort spel tussen ons.

Sy het die verwarring op my gesig opgemerk en sê, “Dit is ‘n baie belangrike vraag. Dit wys of jy al regtig in jou lewe geleef het. Elke liggaamsdeel wat jy aan my genoem het in die verlede het ek gesê is verkeerd en elke keer ook met ‘n rede, hoekom. Maar vandag is die dag wat dit noodsaaklik is dat jy die belangrike les leer.”

Sy het afgekyk na my op die manier soos net ‘n moeder kan. Ek sien die trane wat opwel in haar oë.

Sy sê, “My kind, die mees belangrike deel van jou liggaam is jou skouer.”

Ek vra, “Is dit omdat dit my kop regop hou?”

Sy antwoord, “Nee, dis omdat dit die kop kan hou van ‘n vriend of ‘n geliefde wanneer hulle huil. Elke mens in die lewe het soms ‘n skouer nodig om op te huil. Ek hoop dat jy genoeg geliefdes en vriende het wat altyd ‘n skouer sal hê vir jou om op te huil wanneer jy dit nodig het.”

Daar en dan het ek geweet dat die mees belangrikste liggaams deel nie ‘n selfsugtige deel is nie. Dit is simpatiek teenoor die pyn van ander.

1 comment:

Anonymous said...

Inderdaad... My skouer was nog altyd daar vir ander, maar dis ongelooflik hoeveel mooi harte om my hul troosskouers wil aanbied.

In 'n tyd wat mense geneig is om selfsugtig in hul eie wêreldjies te leef, is daar tog nog opregte harte wat klop.

Soos joune, my vriend.