Eendag lank gelede was daar ‘n eiland waar al die gevoelens gebly het: Blydskap, Hartseer, Kennis en al die ander insluitende Liefde. Eendag word daar aangekondig dat die eiland waarop hulle woon gaan sink en inderhaas het almal begin of vir hulle bootjies voor te berei om die eiland te verlaat.
Liefde wou vasbyt tot op die laaste nippertjie want dit was ‘n lekker eiland en sy wou dit nie graag verlaat totdat sy doodseker was dat die eiland wel sal vergaan nie. Terwyl die eiland besig is om weg te sink in die oseaan besluit Liefde sy sal moet vra vir hulp. Rykdom het verby Liefde gevaar in ‘n luukse boot. Liefde vra, “Rykdom, kan jy my asseblief saam met jou neem?” Rykdom antwoord, “Nee, ek kan nie. Daar is baie goud en silwer op my boot en nie nog plek vir jou ook nie.”
Liefde besluit om vir Ydelheid te vra terwyl die in ‘n pragtige boot verby vaar. “Ydelheid, asseblief help my!” “Jammer Liefde ek kan nie want jy is al sopnat en kan dalk my boot beskadig.” Antwoord Ydelheid.
Hartseer was ook in die omgewing en Liefde besluit om vir die te vra. “Hartseer, laat my saam met jou gaan.” “Ag…… Liefde, ek is so hartseer dat ek liewer by myself wil wees!” antwoord Hartseer.
Blydskap kom ook verby Liefde gevaar, maar sy was so bly dat sy nie eens gehoor het toe Liefde na haar roep nie.
Skielik, was daar ‘n stem hier agter Liefde, “Kom Liefde, ek sal jou neem.” Dit was ‘n bejaarde. Liefde het so geseënd gevoel en was oorstelp van vreugde dat sy skoon vergeet het om die bejaarde se naam te vra.
Toe hulle op droë grond aankom het die bejaarde sy eie koers ingeslaan.
Liefde besef hoeveel sy verskuldig is aan die bejaarde en vra vir Kennis, ‘n ander bejaarde, “Wie het my gehelp?” “Dit was Tyd” antwoord Kennis. “Tyd?” vra Liefde. “Maar hoekom het Tyd my gehelp?”
Kennis glimlag met ‘n trek van diepe wysheid en antwoord, “Omdat, slegs Tyd in staat is om te verstaan hoe groot Liefde is.”
Friday, November 30, 2007
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment