Eendag lank gelede was daar ‘n kind wat op die punt gestaan het om gebore te word.
Die kind het toe vir God die volgende vrae gevra:
Vader, hulle vertel my dat U my môre aarde toe stuur, maar hoe gaan ek , wat so klein en hulpeloos is daar kan oorleef?
Tussen al die engele, het ek vir jou een uitgekies. Sy sal vir jou wag en na jou omsien.
Maar, Vader, hier in die hemel het ek nie nodig om enige iets te doen nie behalwe om U lof te besing, te glimlag en bly te wees en dit is vir my heeltemal genoeg om my gelukkig hier te laat bly tot in ewigheid.
Jou engel sal elke dag vir jou sing en glimlag. Jy sal jou engel se liefde aanvoel en baie gelukkig wees.
Hoe gaan ek mense verstaan as hulle met my praat? Aangesien ek nie eens hulle taal kan verstaan wat hulle met mekaar praat nie.
Jou engel sal aan jou die mooiste en mees liefdevolle woorde vertel wat jy ooit sal hoor. Met baie geduld en sorg sal jou engel jou ook leer om hulle taal te verstaan en te praat.
En wat gaan ek doen as ek met U wil praat?
Jou engel sal jou handjies bymekaar sit en jou leer hoe om tot My te bid.
Ek hoor daar op aarde is party baie slegte mense. Wie sal my beskerm?
Jou engel sal jou beskerm al beteken dit sy moet haar eie lewe op die spel plaas vir jou.
Maar ek sal altyd hartseer wees want ek sal U nie meer sien nie.
Jou engel sal altyd met jou praat oor My en jou die weg leer hoe om terug te kom na My, alhoewel ek die heeltyd langs jou sal wees.
Op daardie stadium was daar ‘n groot vrede in die hemele, maar stemme van die aarde kon reeds gehoor word en die kindjie vra baie haastig met ‘n sagte stemmetjie:
“Dierbare Vader, ek is op die punt om te vertrek, vertel my tog asseblief my engel se naam.”
Jou engel se naam is nie so belangrik nie, jy sal jou engel noem: Mamma.
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment