Alles Wat Ek Regtig Nodig Het Om Te Weet Het Ek Geleer Van Noag Se Ark.

. Beplan vooruit. Dit het nie gereën toe Noag die ark gebou het nie.
. Bly fiks. Wanneer jy 600 jaar oud is, mag iemand jou dalk vrae om iets groots aan te pak.
. Moenie luister na die kritikusse nie, doen wat gedoen moet word.
. Bou op hoë grond.
. Vir veiligheids halwe reis in pare.
. Twee koppe is beter as een.
. Om vinnig te wees is nie altyd voordelig nie. Die jagluiperds wat op die ark maar so ook die slakke.
. As jy nie kan baklei of vlug nie, dryf!
. Versorg jou diere asof hulle die laaste diere op aarde is.
. Moenie vergeet ons is almal in dieselfde boot.
. Wanneer die bollies regtig diep raak, moenie net sit en kla nie, gryp ’n graaf en skep.
. Bly onder die dek tydens die storm.
. Onthou die ark was gebou deur amateurs en die Titanic deur professionele mense.
. As jy oor moet begin maak seker dat jy ’n vriend aan jou sy het.
. Onthou dat die houtkappers binne kan soms ’n groter gevaar inhou as die storm daar buite.
. Maak seker dat jy nie die boot mis nie.
. Maak nie saak hoe donker dit lyk nie, daar is altyd ’n reënboog aan die anderkant.

Die Ander Kant

’n Man wat siek was besoek sy dokter, terwyl hy besig is om die ondersoek kamer te verlaat draai hy om na die dokter en sê, “Dokter, ek is bang om dood te gaan. Vertel my wat wag daar aan die anderkant vir my.”

Baie saggies antwoord die dokter, “Ek weet nie.”

“Jy weet nie? Jy, ’n gelowige man, weet nie wat wag aan die anderkant nie?”

Die dokter het sy hand steeds op die deurhandvatsel gehad, aan die anderkant van die deur was daar ’n gekrap en ’n saggies tjank. Toe hy die deur oopmaak spring sy hond na binne, in die ondersoek kamer, met sy stert wat waai en die ene blydskap om sy baas te sien.

Terwyl hy omdraai na sy patient sê die dokter, “Het jy my hond opgemerk? Hy was nog nooit vantevore in die ondersoek kamer nie. Hy het nie ’n idee gehad van wat is binne die kamer nie ........ Hy weet niks behalwe dat sy eienaar hier binne was en toe ek die deur oopmaak het hy ingespring sonder enige vrees.”

“Ek weet min van wat aan die anderkant van die dood is, maar ek weet een ding. Ek weet my Meester is daar en dit is genoeg vir my.”

Die Sewe Wonders van die Wêreld

Die graad 7 leerlinge het die dag in die klas die sewe wonders van die wêreld behandel. Aan die einde van die les het die juffrou die leerlinge gevra dat elkeen ’n lys moet maak van sy sewe wonders van die wêreld. Na so 10 minute vra sy dat hulle van hul wonders moet begin opnoem sodat sy dit op die bord kan skryf en dan kan hulle daaroor stem en kyk watter is hulle keuse van die wonders van die wonders van die wêreld.

Daar was maar redelike verskille oor die wonders maar konsensus is verkry dat die volgende volgens die klas hul wonders van die wêreld is:
1. Piramiedes van Egipte
2. Die Taj Mahal in Indië
3. Die Grand Canyon in Amerika
4. Die Panama Kanaal.
5. Die Empire State gebou in Amerika
6. St Peters Katedraal
7. Die Groot Muur van Sjina

Die juffrou het gevra die klas hulle lysie met hul wonders van die wêreld moet inhandig. Sy merk toe op dat daar een leerling, ’n stil meisie, nog nie haar lysie ingehandig het nie.

Sy vra toe die meisie of sy ’n probleem het om haar lysie te voltooi. Die stil meisie antwoord toe, “Ja, juffrou, so klein bietjie, want daar is so baie en ek kon nie besluit watter sewe is vir my die belangrikste nie.”

Die juffrou sê toe, “Wel, vertel vir ons dan kan ons almal jou miskien help.”

Die meisie weifel vir ’n oomblik en begin toe te lees, “Ek dink die sewe wonders van die wêreld is:
1. Om te sien.......
2. Om te hoor.....
3. Om te proe.....
4. Om te voel..... (sy weifel so bietjie en voeg toe by....)
5. Om te ruik.....
6. Om te lag.....
7. Om lief te hê.....

Dit het so stil in die klas geraak dat jy ’n speld kon hoor val.

Mag die verhaaltjie vir ons ’n herinnering wees dat die dinge wat ons soms as so vanselfsprekend aanvaar is soms die mees wonderlike – en ons hoef nie iewers spesiaals heen te reis om hulle te ervaar nie.

Kleuter Wet

Die Kleuter Eiendoms Wet

1. As ek daarvan hou, dan is dit myne.
2. As dit in my hand is, dan is dit myne.
3. As ek dit van jou kan vat, dan is dit myne.
4. As ek dit ’n rukkie gelede gehad het, dan is dit myne.
5. As dit myne is, dan moet dit nooit lyk of dit dalk aan jou behoort nie.
6. As ek iets doen of bou, dan is al die stukke myne.
7. As dit soos myne lyk, dan is dit myne.
8. As ek dit eerste gesien het, dan is dit myne.
9. As jy met iets gespeel het en jy sit dit neer, dan word dit outomaties myne.
10. As dit stukkend is, dan is dit joune.

Liefde

Liefde is ’n vriendskap wat vlam gevat het.
Dit is simpatiek, het wedersydse vertroue, is mededeelsaam en vergewensgesind.
Dit is lojaal deur goeie en slegte tye.
Dit maak voorsiening vir die menslike swakheid en is tevrede al is dit nie perfek nie.

Liefde is tevrede met die huidige, dit hoop op die toekoms en dit tob nie oor die verlede nie.
Dit het die vermoë om die daaglikse irritasies en probleme te hanteer, kompromie aan te gaan, klein teleurstellings te hanteer en saam te werk na ‘’n gemeenskaplike doel.

Indien jy liefde in jou lewe het, kan dit opmaak vir ’n klomp dinge wat jy te kort het.
Indien jy nie liefde in jou lewe het nie, maak nie saak wat jy alles het nie, dit sal nooit genoeg wees nie.

Die Legkaart

Soos ’n legkaart lê die stukke verspreid op Sy tafel van Barmhartigheid. Met bedrewe hand van liefde word elke stukkie perfek op sy plekkie geplaas.

Sommige stukke belangrik want dit vorm die raamwerk van die legkaart beeld. Ander nie so belangrik en opsigtelik nie maar steeds voltooi hul die geheel van die skouspelagtige beeld wat Vader in Sy Grootheid ontvou.

Die perfektheid sal ontbreek in die afwesigheid van slegs een ou stukkie en dus is daar in Vader se legkaart prentjie geen stukkie wat misbaar is nie. Sy prentjie is totaal volledig.

Verbly jou in die deel wat jy daarin het sonder om jouself te verhef na ‘n belangriker status as waarvoor jy bestem is. Want jy is gemaak vir die plek waar jy moet inpas in die legkaart en so is dit gewil deur God.

Môre is nie Gewaarborg nie.

Soms kom mense in jou lewe en jy weet sommer van die begin af dat hulle bedoel was om deel van jou lewe te wees. Hulle dien een of ander doel; leer jou dalk ’n lewensles of twee of help jou om uit te vind wie presies jy is en wie of wat jy graag wil word of wees.

Jy sal nooit weet wie die mense dalk is of van waar hulle in jou lewe kom nie. Dit kan jou buurman wees, ’n kind, ’n lang verlore vriend of selfs ’n totale vreemdeling maar die oomblik as jul oë mekaar ontmoet, dan weet jy op daardie oomblik dat hulle jou lewe gaan beïnvloed op ‘’n ingrypende wyse.

Soms gebeur daar dinge met jou en somtyds is dit vir jou pynlik en lyk dit onregverdig maar as jy daaraan terug dink besef jy dat was dit nie vir die hindernis nie, sou jy nooit jou potensiële krag ontdek of jou hartsbegeerte geken het nie.

Elke dingetjie gebeur om ’n rede. Niks gebeur per toeval of deur geluk of ongeluk nie. Siekte, beserings, liefde, verlore oomblikke van glorie en selfs ondervindinge deur absolute onnoselheid. Alles gebeur om die grense van jou siel te toets.

Sonder die klein toetse, hetsy gebeurlikhede, siekte of verhoudings sal die lewe wees soos ’n reguit, gelyke plaveide pad wat lei na nêrens – veilig en gemaklik – maar verbeeldingloos en uiters doelloos.

Die mense wat jy ontmoet beïnvloed jou lewe en die sukses en mislukking wat jy ervaar maak van jou wie jy is. Daar is selfs lesse te leer uit die slegte ondervindings, inteendeel is hulle sekere die aangrypendste en mees belangrikste lesse.

As iemand jou seermaak, jou verraai of jou hart breek, vergewe hulle want hulle het jou gehelp om te leer omtrent vertroue en die belangrikheid daarvan om versigtig te wees vir wie jy jou hart oopmaak.

As iemand jou liefhet wees onvoorwaardelik lief ook vir hulle, nie net omdat hulle jou liefhet nie maar omdat hulle jou leer om lief te hê. Open jou hart en oë vir die dinge wat jy nooit sou raaksien, ervaar of voel sonder hulle in jou lewe nie.

Laat elke dag vir jou belangrik wees, waardeer elke oomblik en neem daaruit alles wat jy moontlik kan want jy mag dit dalk nooit weer in jou lewe ervaar nie.

Praat met mense met wie jy nog nooit voorheen gepraat het nie en staan ’n oomblik stil en luister na wat hulle te sê het.

Leef elke dag asof dit jou laatste is want ...............môre is nie gewaarborg nie.

Gereedskap Te Koop

Daar was geadverteer dat die duiwel sy gereedskap op ‘n veiling gaan aanbied vir voornemende kopers.
Op die dag van die verkope was die gereedskap uitgestal vir algemene inspeksie deur voornemende kopers, elke gereedskapstuk was gemerk met die reserwe prys wat die duiwel daarvoor soek.

Dis was ‘n verraderlike versameling gereedskapstukke – Haat, Jaloesie, Leuens, Hoogmoed, Verleiding en nog baie meer.

Maar eenkant op ‘n afsonderlike tafel het ‘n gereedskapstuk gelê wat op die oog af baie onskuldig gelyk het, maar mens kon sien die stuk is al baie gebruik en die reserwe prys was uitsonderlik hoog vir die stuk gereedskap.

“Wat is die naam van die gereedskap stuk?” vra een van die voornemende kopers terwyl hy na die stuk wys. “Dit is Moedeloosheid,” antwoord die duiwel.

“Hoekom is die reserwe prys so hoog?”

“Want dit is een van my mees waardevolste gereedskap stukke, meer waardevol as al die ander saam. Ek kan mense se harte oop dwing en ingaan met die gereedskap wanneer al die ander glad nie wil werk nie. Wanneer ek eers in hul harte is kan ek maak net wat ek wil met hulle. Ek weet die slytasie op die stuk is al baie maar ek gebruik die stuk die meeste van almal omdat die meeste mense nie besef dat dit aan my behoort nie.

(Luk 18:1) En Hy het ook aan hulle ‘n gelykenis vertel met die oog daarop dat ‘n mens gedurig moet bid en nie moedeloos word nie,

Die Lampie in die Winkel Venster

Eensaam en verlate het die pragtige olie lampie in die winkel venster gestaan. Elke aand het hy gesien hoe die mense verby die winkel venster loop met hulle olie lampies in hulle hand om vir hulle die pad te verlig na hul huise. Dit was lampie se groot begeerte, om so lig te maak vir sy eienaar.

Eensaam lampie was glad nie lelik nie, inteendeel was hy ‘n pragtige lampie. Sy maker het die lamp glasie pragtig versier met die mooiste patrone op wat lieflike patrone teen die mure van die huis kon weerkaats. Sy olie houertjie was van egte koper en was blink gepoleer sodat wanneer die son daarop skyn het dit eintlik die mense se oë verblind wat na lampie gekyk het.

Maar helaas, al lampie se prag en praal het niks gebaat tensy daar ‘n vlammetjie brand binne die lamp glasie om die lieflike beelde oral heen te laat uitstraal nie.

Eensaam lampie was nie ‘n goedkoop lampie nie maar afgesien van sy prys was hy nie ‘n groot lamp nie en dit het gemaak dat daar nie veel belangstelling in hom was nie.
Klein Claudette het vir lampie die eerste keer gesien toe die winkelier hom in die venster uitstal en sy het dadelik verlief geraak op lampie, hy het vir haar ‘n besonderse bekoring ingehou. Claudette hulle was baie arm gewees en haar ouers sou nooit die lampie vir haar kon koop nie. Maar sy het haar voorgeneem dat sy nog eendag vir lampie sal besit.

Sy het in die middae na al haar huis werkies afgehandel was na die gegoede deel van die stad gegaan en daar vir die ryk mense in hul huise gewerk om al die koper en silwer eetgerei en beeldjies blink te poleer. Op die manier kon sy geldjies bymekaar maak om haar ouers te help en ‘n klein bietjie opsy te sit om vir lampie te koop. Dit was baie harde werk en wanneer Claudette in die middae huistoe stap en sy moeg en moedeloos voel het sy net by die winkel venster verby geloop en sommer weer moed geskep as sy vir lampie nog in die venster sien staan. Elke keer het die winkelier opgekyk wanneer Claudette by die venster staan en vir lampie bewonder en dan vir haar geglimlag.

Dit was asof lampie net vir haar gewag het om hom te kom koop. Na ‘n jaar se harde werk en spaar het Claudette uiteindelik genoeg geld bymekaar gehad om vir lampie te gaan koop. Sy kon nie wag om al haar werkies af te handel sodat sy na die winkel toe kon gaan om vir lampie te koop nie.

By die winkel gekom, loer sy vinnig weer in die venster om te sien of lampie nog daar is en in ‘n oomblik voel dit vir haar of haar hart gaan staan want lampie is nie meer in die venster nie.
Met trane vlak in haar oë hardloop sy die winkel binne en vra aan die winkelier waar die lampie is.
Die winkelier kyk haar stip aan terwyl daar ‘n ondeunde vonkel in sy oe is en sê, “My pa, die eienaar van die winkel, het gesê ek moet die lampie uit die venster haal want hy het hom nodig vir iets, maar vra hom maar self, hy sit daar by die tafeltjie agter in die stoor.”

Dit voel vir Claudette of haar hart aan duisend stukke geskeur is – was al die harde werk en spaar dan tevergeefs gewees?
Toe sy agter by die winkelier se vader kom kon sy die trane nie meer keer nie en hulle het vrylik oor haar wange geloop.
Die eienaar vra toe, “Kan ek vir jou help, Claudette?”
Claudette skrik eers en dink by haarself, hoe ken die oom my naam?
Met ‘n bewende stemmetjie stamel sy, “Die oom het gesê ek moet vir oom kom vra oor die lampie wat in die venster was. Ek wil so graag die lampie koop want ek spaar nou al ‘n hele jaar lank om genoeg geld bymekaar te kry om die lampie te kan koop.”

Die eienaar vra toe, “Hoekom wil sy so graag die lampie hê, daar is tog baie ander groter en goedkoper lampe wat jy kan koop?”

Claudette antwoord, “Die lampie is spesiaal, van die eerste dag wat ek dit gesien het was ek verlief daarop. Die etswerk op die glasie en die graveerwerk op die olie houertjie is die mooiste wat ek nog gesien het. Vir ander mense is dit seker nie veel nie maar vir my is dit soos ‘n kosbare skat wat ek nie kan wag om in die hande te kry nie. Dit sal my kamertjie so pragtig verlig en wanneer ek in die donker moet wandel sal dit genoeg lig gee sodat ek nie dalk struikel en val nie.”

Die eienaar staan op en stap na ‘n rak teen die stoorkamer se muur en haal ‘n pakkie af wat toegedraai is in die mooiste papier wat Claudette nog ooit gesien het. Hy sit die pakkie voor haar op die tafel neer en sê, “Dit is spesiaal vir jou.”

Claudette sê, “Baie dankie oom, maar die lampie…. kan ons nie eers gesels oor die lampie nie.”

Die eienaar sê vir haar, “Maak eers die pakkie oop dan gesels ons verder oor die lampie.” Met bewende vingertjies maak Claudette die pakkie vinnig oop en binne is haar lampie. Al wat sy kan uiter is, “Maar oom ….. wat …. hoe …. hoeveel moet ek nou betaal vir die lampie?”

Die eienaar antwoord, “Nee my kind, dis ‘n geskenk van my en my seun. Ons het elke dag gesien hoe jy na die lampie kom kyk en ek het ook gehoor by van die dorpsmense hoe hard jy werk om die lampie te kan koop. Ek en my seun het besluit dat as jy so hard werk vir so ‘n klein lampie, sal jy dit baie goed oppas en mooi daarna kan kyk.

Omdat dit so besonderse lampie is het ons gevoel om nie die lampie te verkoop nie maar aan iemand te skenk sodat die persoon dit kan oppas en versorg namens die winkel. Die lampie is joune maar is ook ‘n advertensie vir die winkel en jy moet vir almal vertel dat die lampie ‘n getuie is van die winkel. Verder moet jy gereeld hier verbykom sodat ons die olie van die lampie kan aanvul want die lampie moet altyd kan skyn in die donker.”

Claudette was oorstelp van vreugde en sy kon nie genoeg vir die mense vertel van haar wonderlike lampie nie. Met die lig van haar lampie het sy vir baie ander mense lig gemaak wanneer die paadjie bietjie duister was om te bewandel en elke keer het sy vertel van die wonderlike winkel en die vader en sy seun wat aan haar die lampie geskenk het.

Psalm 18:28 Want U laat my lamp skyn; die HERE my God laat my duisternis opklaar.
Psalm 119:105 U woord is ‘n lamp vir my voet en ‘n lig vir my pad.
Spreuke 6:23 Want die gebod is ‘n lamp en die onderwysing ‘n lig en die teregwysinge van die tug ‘n weg tot die lewe,
Spreuke 13:9 Die lig van die regverdige brand vrolik, maar die lamp van die goddelose gaan dood.

Wat is Belangrik vir Jou

Die plaasjapie en sy vriend het in die middestad naby ‘n plein verbygeloop. Dit was etensuur en die strate was gevul met mense wat haastig oppad is. Motors wat op hul toeters lê, taxies wat heen en weer verby jaag – die stads geraas was oorverdowend. Skielik stop die plaasjapie en sê, “Ek hoor ‘n kriek.”

Sy vriend sê, “Wat? Jy is seker mal. Daar is nie ‘n manier wat jy ‘n kriek in hierdie stads geraas kan hoor nie!”

“Nee, ek is seker daarvan,” sê die plaasjapie, “Ek hoor ‘n kriek.”

“Dis malligheid,” sê sy vriend.

Die plaasjapie luister aandagtig vir ‘n rukkie en stap oor die straat na ‘n groot beton plant houer waarin struike groei. Hy kyk en krap tussen die blare en takke van die struike en sowaar daar is die klein kriek. Sy vriend was oorbluf.

“Dit is ongelooflik,” sê sy vriend. Jy moet bo-menslike ore hê.

“Nee,” sê die plaasjapie. “My ore is glad nie verskillende van joune nie. Alles hang net af van waarvoor jy luister.”

“Maar dit kan nie waar wees nie!” sê sy vriend. “Ek sal nooit ‘n kriek in hierdie stads verkeer kan hoor nie.”

“Ja, dis waar,” kom die antwoord. “Alles hang af van wat is regtig belangrik vir jou. Kom, laat ek jou wys.”

Hy steek sy hand in sy broeksak, haal ‘n paar muntstukke uit en laat val dit op die sypaadjie. En toe, te midde van al die stads geraas wat steeds in hul ore weerklink merk hulle op dat almal binne ‘n radius van tien meter stop en omdraai om te kyk of dit nie dalk hul geld is wat verloor het nie.

“Sien jy wat ek bedoel?” vra die plaasjapie. “Dit alles hang af van wat is belangrik vir jou.”

Wat Is In Jou Spons

Daar is vyf sponse wat op die kombuis tafel lê. Elke lid van jou huisgesin het ‘n verskillende deel van die huis skoongemaak en al die sponse lyk presies dieselfde. Jy is nuuskierig om uit te vind wat was alles in jou huis skoongemaak, maar jy kan niks wys word deur na die sponse te kyk nie…. hulle lyk almal dieselfde….. so wat doen jy?

Jy druk elke spons om te sien wat uitkom. Soos jy die eerste spons druk sien jy daar kom coke uit en besluit iemand het die kombuis tafel afgevee waar die kinders die coke gemors het toe hulle vir hul ingegooi het.

Soos jy die twee spons druk kom daar teël reiniger uit – die een was gebruik om die badkamer skoon te maak.

Die derde een, kom daar motor olie uit – manlief het weer die motorhuis skoongemaak!

In die vierde een pof daar babapoeier uit die oomblik wat jy druk aan die spons – yip, die babakamer is met die een skoongemaak.

En die laaste een, vloer politoer – die een was gebruik op die teëlvloer in die gang.

Wanneer jy die laaste spons neersit kyk jy weer hoe eenders hulle lyk en besef dat die eendersheid stop sodra jy hulle druk.

Gelowige is baie keer dieselfde soos die sponse, hulle lyk en praat almal dieselfde totdat die lewe hul begin te druk, dan kom daar ‘n klomp verskillende goed uit soos – woede van die een, ‘n behoefte aan wraak van die ander, trane van die een, jammerte van ‘n ander – asook hebsug, valsheid, sluheid – en laastens van een opregte vloei voort die liefde vir Yahshua, die Gesalfde.

Net soos die sponse, kan slegs uitgedruk word wat ingesit is – daar kan nie olie uitkom as Handy Andy daarmee opgevee is nie.
Bly in die Woord van God daagliks sodat wanneer die lewe begin druk, Yahshua en slegs Hy alleen vanuit jou skyn.

(Mat 7:16) Aan hulle vrugte sal julle hulle ken. ‘n Mens pluk tog nie druiwe van dorings of vye van distels nie!
(Mat 7:17) So dra elke goeie boom goeie vrugte; maar ‘n slegte boom dra slegte vrugte

Blou Roos

Hoekom ek altyd die een moet wees wat begin met die wasgoed wanneer al die waspoeier klaar is sal gun mens weet nie. Nou ja, dis was tyd vir my “gryp en betaal” lopie by die supermark en ek het toe sommer maar ‘n paar ander noodsaaklikhede gekry soos gloeilampe, papier handdoeke en vullissakke.

Ek haas my deur die winkelrakke, gryp van die rakke wat ek nodig het en maak vir die betaalpunt net om geblokkeer te word in die nou winkel gangetjie deur ‘n jong seuns van so ongeveer sestien jaar oud. Gelukkig is ek nie ‘n baie ongeduldige mens nie en het rustig gewag dat die seun my moes opmerk en dan opsy te staan.

Dit was toe dat hy baie opgewonde met sy arms in die lug waai en met ‘n luide stem verklaar, “Moekie, ek is hier.” Dit was nou baie duidelik dat die seun verstandelik gestremd was en dat hy geskrik het toe hy omdraai en my so naby aan hom sien, wat wag om verby te skuur.
Sy oë het behoorlik gerek en die verbasing was groot op sy gesig toe ek vraag, “Hi Boet, wat is jou naam?” “My naam is Denny en ek doen inkopies saam met my Moekie,” antwoord hy trots. “Wow,” sê ek, “dis ‘n kool naam, ek wens my naam was Denny, maar my naam is Hal.” “Hal soos in hallo?” vra hy. “Ja” antwoord ek. “Hoe oud is jy Denny?”

“Hoe oud is ek Moekie?” vra hy sy ma terwyl sy stadig aangestap kom vanaf die gangetjie langsaan. “Jy is vyftien jaar oud Denny, maar wees nou ‘n soet seun en laat die man verbykom.” Ek groet haar en sit my gesprek voort met Denny en ons gesels vir ‘n paar minute oor die somer, fietse en die skool. Ek sien sy bruin oë vonkel met opgewondenheid omdat hy die middelpunt van iemand anders se gesprek is.

Hy het toe skielik omgedraai en koers gekies na die speelgoed afdeling.

Denny se ma het ‘n verbaasde uitdrukking op haar gesig gehad en my bedank omdat ek tyd geneem het om met haar seun te gesels.

Sy vertel my dat die meeste mense wil nie eens na hom kyk nie wat nog te sê om met hom te gesels….. Ek het haar meegedeel dat dit vir my ‘n plesier was en toe sê ek vir haar iets wat ek geen idee het waarvandaan dit kom nie, behalwe deur die influistering van die Heilige Gees.

Ek vertel haar toe dat daar baie rooi, geel en pienk rose in God se tuin is, maar
‘Blou Rose’ is baie skaars en moet waardeer word vir hul skoonheid en uitsonderlikheid. Jy sien, Denny, is ‘n ‘Blou Roos’ en as iemand nie stop en ruik aan daardie roos met sy hart en dit aanraak met sy welwillendheid nie, dan het hulle ‘n seën van God gemis.

Sy het vir ‘n oomblik stil gebly en met ‘n traan in haar oog gevra, “Wie is jy?” Sonder om te dink het ek geantwoord. “Oh, ek is seker maar net ‘n Aster of ‘n Kappertjie, maar ek is verseker dankbaar om in die tuin van God te mag bly.”

Die Vrye Wil

Sekerlik die grootste verantwoordelikheid wat ons Ewige Almagtige Vader op die skouers van die adamiet kon plaas.

Die vermoë om self keuses te kon maak – ‘n vrye wil om te besluit.

Buiten die feit dat dit meebring dat ons verantwoordelik te werk moet gaan met die “mag” wat aan ons verleen is moet ons ook self die gevolge dra van ons besluite. Die gevolg van swak keuses wat ons maak kan dus nou nie voor iemand anders se deur geplaas word nie maar slegs voor ons eie.

Inherent bestaan die gevolg van keuses deur die vrye wil uit slegs twee kategorieë te wete goed of kwaad.
Baie sal daar wees wat hulself probeer verontskuldig deur te beweer dat hulle bedoeling nie die kwaad was nie maar eintlik goed. Hiermee kan hulle baie van hul mede broers en susters om die bos lei maar daar is Iemand wat veel dieper kan sien, Hy sien tot in die hart van die mens.

Die gevolge naamlik goed of kwaad kan ook anders omskryf word naamlik liefde of haat. Verkondig of spreek die gevolg van die vrye keuse van liefde tot God en die naaste of van haat teenoor God en die naaste?
Ongelukkig (of gelukkig) is daar geen grys areas tussenin nie dis óf vir óf teen God.

Enige van jou besluite wat nadelige gevolge vir jou naaste mag inhou of hom of haar op enige wyse mag te na kom is ‘n kwade besluit, ‘n besluit teen God. Selfs besluite om die naaste te straf wanneer hy / sy die wet en gebooie van God oortree het val onder besluite vir God, mits die bestraffing in liefde plaasvind en ten doel het om die naaste terug te bring op die regte pad van God.

Nou kom die wonder van die besluit om God lief te hê ter sprake. Watter wonder is dit nie dat God ons die keuse gegee het om hom lief te hê. Net so maklik kon Hy ons geskape het dat almal Hom onvoorwaardelik sou liefhê en dien. Maar sou dit kwalifiseer as liefde of eenvoudig net nog ‘n aksies soos om asem te haal omdat my liggaam die lug nodig het.

Nee, beslis nie. Die warmte van die liefde lê juis daarin dat dit vrywillig is, ‘n bewuste keuse. Daardeur gee ek nie net my hele hart nie maar ook my hele self.
Dit is juis die liefde wat ons lewend maak, dit skep ‘n waardering binne ons vir alles wat mooi, pragtig en rein is, van mooi melodieë, gedigte, die gesig van ‘n geliefde tot by die genade van ‘n Barmhartige Lewende God.

Moet vir geen oomblik die mag van die vrye wil onderskat nie want dit is een van die grootste magte wat aan die mens geskenk is.
Oorloë en slagtings het al plaasgevind ter wille van die vrye wil, om te kan kies hoe ek wil leef en wat ek wil doen.
Vandag word dit geklee in ander kleding soos demokratiese reg of vryheid van keuse maar steeds bly dit presies dieselfde ding.

Wees baie versigtig hoe jy die mag gebruik want soveel seën soos wat dit mag bring net so kan dit die persoon wat dit verkeerd aanwend berowe van sy siel.

(Spreuke 11:23) Die begeerte van die regverdiges is net ten goede, maar die hoop van die goddelose is ‘n strafgerig van toorn.

Sand en Rots

Twee vriende het neergestort in die woestyn met hul ligte vliegtuig. Die twee het ongedeerd daarvan afgekom maar die vliegtuig was ‘n wrak en daar was geen manier wat hulle hulp kon ontbied nie. Hul besluit toe die beste raad is om maar te stap en kyk of hulle uit die woestyn kan kom.
Terwyl hulle stap raak hulle twee in ‘n argument betrokke en die een klap sy vriend deur die gesig.

Die een wat geklap is was baie seergemaak en sonder om ‘n woord te sê, skryf hy in die sand:

“Vandag het my beste vriend my deur die gesig geklap.”

Hulle het aanhou stap tot hulle uiteindelik by ‘n oase in die woestyn uitkom. Nadat hulle klaar water gedrink het besluit hulle om in die water te spring en af te koel van die versengende hitte.
Die een wat geklap was deur sy vriend het eerste ingespring maar in die middel van die poel was dryfsand en hy was besig om weg te sink in die sand. Sy vriend het dadelik gehelp en hom gered van ‘n gewisse dood.

Nadat hy herstel het van nou ontkoming aan die dood, skryf hy op ‘n rots by die oase:

“Vandag het my beste vriend my lewe gered.”

Sy vriend vra hom,” Hoe werk dit? Nadat ek jou geklap het skryf jy in die sand en nou skryf jy in die rots, hoekom?”

Sy vriend antwoord, “Wanneer iemand ons seermaak of verontreg moet ons dit in die sand skryf waar die winde van vergiffenis daaroor kan waai en dit uitvee. Maar, wanneer iemand iets goeds vir ons doen moet ons dit in die rots skryf waar geen wind dit ooit kan uitwis nie.”

Leer om jou seerkry in die sand te skryf en kerf jou blydskap uit in die rots.

Moenie waarde heg aan wat jy in jou lewe het nie, maar waardeer wie jy in jou lewe het!

Ware Vrede

Daar was eendag ‘n koning wat in sy ryk ‘n prys uitgeloof het vir die skilder wat die beste skildery kan maak wat vrede voorstel.
Baie skilders, beroemd en amateur het gepoog om die prys te wen.

Die koning het na al die skilderye gekyk, maar daar was net twee waarvan hy werklik gehou het en hy moes kies tussen die twee.

Die eerste was van ‘n pragtige kalm meer in die berge met die meer wat die detail en majesteit van die berge met die son op hulle perfek reflekteer. Bokant die meer en berge was ‘n pragtige blou hemelruim met hier en daar ‘n spierwit wolkie.
Almal wat die skildery gesien het was oortuig dat dit die beste voorstelling van vrede is van al die skilderye.

Die ander skildery het ook berge gehad, maar hulle was ru, kaal en somber. Bokant hulle was ‘n hemelruim wat gevul was met die aller vreeslikste onweerswolke wat gietende reën laat neerstort het op die ongenaakbare berg. Flitsende weerligstrale het die harde ongenaakbare landskap verlig.
Langs die kant van die berg was daar ‘n skuimende waterval wat teen die rotse aftuimel na benede.
Op die oog af was dit ‘n baie onrustige skildery en het geensins van vrede getuig nie.

Maar toe die koning die waterval van naderby bekyk sien hy agter die skuimende watermassa ‘n klein struikie wat in ‘n rotsskeur groei. In die struik het ‘n voëltjie vir haar ‘n nes gebou. Daar te midde van die donderende weer, gietende reën en kaaie waterval sit die voëltjie op haar nes …. perfekte vrede.

Die koning het die laaste skildery gekies as die wenner en toe sy vriende by hom wil weet, “maar waarom die onrustige een?”
Was sy antwoord:
“Want, vrede beteken nie om in ‘n plek te wees waar daar geen geraas, gevaar, moeilikheid of harde werk is nie. Vrede beteken om te midde van dit alles steeds kalm in jou hart te wees. Dit is die betekenis van ware vrede.”

(Joh 16:33) Dit het Ek vir julle gesê, dat julle in My vrede kan hê. In die wêreld sal julle verdrukking hê; maar hou goeie moed, Ek het die wêreld oorwin.

Die Heilige Feesdae

Nee, dis nie die Kersfees en paasfees waarvan ek praat nie maar die dae soos vir ons opgeteken is in Lev 23. Die Dag van Basuine, Dag van Versoening, Loofhutte Fees en die Groot Dag – die feeste wat ons in die tyd van die jaar onderhou.

Vir ‘n groot deel van die volk het die feeste verlore geraak omdat volgens moderne teologie is dit wat in die Ou Testament geskrywe is mos nie meer vandag van toepassing nie en dan word die argument gevoer dat God gesê het dat Hy die feeste haat.

Hoe sal Hy die feeste haat wat deur Homself verordineer is as hulle gevier word ooreenkomstig Sy insetting en die ware betekenis daarvan in herinnering geroep word? Ja, die feeste wat Hy sal haat is die feeste wat deur die wêreld ingestel is om kamstig Hom te vereer. Dit is ‘n leuen wat deur die wêreld aan die mens voorgehou word. Paasfees is die fees van Astarte en Kersfees is ‘n onheilige afgodsfees.

Die ironie is dat die meeste mense dit weet maar die wil ontbreek om hul los te wikkel van die feeste en ons hou maar aan om dit te vier en vas te hou aan die “geestelike” betekenis daarvan. Watter klug is dit tog nie voor die aangesig van die Almagtige nie.
Verdien ons Vader nie eerder totale respek en liefde as om in leuens Hom te vereer nie.

Ons leef nie meer in ‘n tyd van totale onkunde nie en die kennis word aan ons gebring deur die Skrif, deur die profete en deur die Heilige Gees self, maar ons het doof geraak vir die influisteringe van God en al hoor ons die lering wil ons dit nie aanvaar nie, want as ons daarop moet reageer sal dit van ons ‘n verstoteling van die wêreld maak – die snaakse een, die waansinnige, die sekte.

Met liefde sal ek al die benamings om my hals dra want die liefde van God dwing my om te breek met dit wat onwaar en leuenagtig is. Die ware boodskap van die feeste bevestig aan ons voortdurend Sy Almagtige Genade, Liefde en Verlossing aan Sy volk, Sy eiendom.
Elke fees is soos om te stap deur die blomtuin van God, oral is die genade werke van Sy hande te bespeur, die waaragtige liefde is in volle blom en die lieflike reuk van die blomtuin versag die hart en laat die hart bloei met die liefde vir ons Skepper.

Die wêreld haat die feeste want daar is geen kommersiële waarde vir hulle daarin nie want dit wat God verlang kan nie gekoop word nie naamlik ‘n opregte hart wat gevul is met die volkome liefde vir God en ons medemens.

Die laaste feeste van die jaar is gemik op die volk van God in teenstelling met die eerste feeste van die jaar wat gemik is op die indiwidu self.

Eerste fees is die Dag van Basuine: die dag waarop die basuine geblaas word om die volk bymekaar te maak en sodat hulle kan luister na die Wet en Insettinge van God. Daardeur word hulle geleer, maar hulle spieël ook hulself as volk aan die hand van die gebooie en daardeur word hul ongeregtighede ook aan hulle openbaar deur die Wet. Dit het weer ‘n herlewing en terugkeer tot God se Wet onder die volk teweeg gebring. In die land waarin die Boervolk homself vandag bevind het dit weer broodnodig geraak dat ons in die spieël van die Wet moet kyk om te sien hoe vol vuil en goddeloos het ons geword. Dan sal ons seker terugkeer na Sy Wet en insettinge en kan ware herlewing plaasvind.

Die tweede is die Dag van Versoening: waarop die fokus is op die versoening wat vir ons bewerkstellig is deur die versoenings offer van ons Verlosser Yahshua (Jesus). Die fokus is hier nie op die redding deur Sy bloed nie (dit is by die eerste feeste van die jaar) maar die versoening of betaling wat Hy gedoen het deur vir ons sondes te sterf in ons plek aan die vloekhout. Hy het ons sondes versoen voor God die Almagtige.

Die derde is die Loofhutte Fees: die fokus is op die woning wat God kom maak het onder Sy volk maw Sy teenwoordigheid by die mens. Die geboorte van Yahshua (Jesus) toe God (in vleeslike vorm) kom verbly hou het met Sy mense op aarde. Verder bevestig dit ook dat God Sy Ewige Koninkryk op aarde sal vestig wanneer Hyself by die mens sal woon in die nuwe Jerusalem. (die volmaakte – die Laaste dag)

Deur al die bogenoemde feeste is die lyn baie duidelik naamlik: volk versamel, spieël hulself aan die Wet, herlewing, die versoening vir ons ongeregtighede, die aanvaarding deur God deurdat Hy by Sy volk kom woon en dat alles volmaak sal wees wanneer Hy weer kom en die Ewige koningskap opneem.

Die feeste hou vir ons soveel beloftes van seën in en dit is wat hierdie volk in hierdie tye nodig het maar om by die seëninge uit te kom sal die volk eers moet terugkeer na Sy Skepper met ‘n volkome en opregte hart en ons sal ons moet afsonder om slegs God te dien want ons kan nie God en die wêreld dien nie.

Die Pottebakker en die Klei

Hoe geneig het ons nie geraak om net by die verhaal van die Pottebakker en die klei stil te staan nie. Ons konsentreer net op die een begrip of deel van die proses naamlik hoe die Pottebakker die klei vorm en maak in dit wat vir Hom behaaglik is.

Ons elkeen wil ‘n mooier potjie of vasie wees as die ander en ons is soms baie ongelukkig met die vorm waarin ons gemaak is. Ons kyk net vas teen ons uiterlike vorm sonder om na te dink oor die doel waarvoor ons gevorm word.

Almal kan tog sekerlik nie dieselfde pot, houer of vaas wees nie – die een hou blomme in wat vir ander verfris en inspireer, die ander hou kos om die honger siel te voed, die ander water om die dors van die reisiger te les.

Maar waar kom die klei vandaan, wat is die proses waardeur die klei moes gaan om geskik te wees vir die Pottebakker om te gebruik?

Die klei word uit die aarde gehaal waar dit besoedel is met stukkies gras, bossies, stokkies en klippies.
Die Pottebakker moet eers al die onsuiwerhede uit die klei haal voordat hy dit kan gebruik op die draaitafel.
Soms is die klei baie halsstarrig om die besoedel deeltjie af te staan en is dit nodig vir die pottebakker om ‘n stuk van die klei af te sny en weg te gooi sodat die res geskik is om mee te werk.

Die pottebakker kan sy pottebakkers ware slegs maak uit geskikte klei – enige ander grondstof soos grond of sand sal nie werk nie en daarom is dit nie vir alle grond beskore om op die pottebakkers tafel te beland en daar omvorm te word tot iets wat bruikbaar is nie.
Maar tog is daar ook klei wat nie gebruik kan word nie want dit is te hard en te droog vir die pottebakker en ongeag hoeveel water die pottebakker byvoeg dit sal net ‘n klein bietjie sagter word maar steeds nie bruikbaar wees nie.
Die klei kan in die klei bak gebêre word om sag te word en later gebruik te word.

Die bewerkbaarheid van die klei hang nie van die pottebakker af nie maar van die klei self. Die klei se eie samestelling maak dit bruikbaar of nie.

My liewe klei – hoe is dit gesteld met jou samestelling? Is jy al reg vir die Pottebakker se omvorming van ‘n hoop nuttelose klei tot ‘n bruikbare pottebakkers ware of weerstaan jy nog die vormende hande van die Pottebakker?

Jer 18:4 En die voorwerp wat hy besig was om te maak, het misluk—soos dit gaan met klei in die hand van die pottebakker—maar hy het daaruit weer ‘n ander voorwerp gemaak soos dit in die oë van die pottebakker reg was om dit te maak.

Die Waarheid oor Mislukking

Mislukking beteken nie dat jy ‘n mislukking is nie…
Dit beteken wel dat jy nog nie suksesvol was nie.

Mislukking beteken nie dat jy nog niks bereik het nie…
Dit beteken wel dat jy al iets geleer het.

Mislukking beteken nie dat jy ‘n dwaas was nie…
Dit beteken wel dat jy hope geloof het.

Mislukking beteken nie dat jy verneder is nie…
Dit beteken wel dat jy bereid is om te probeer.

Mislukking beteken nie dat jy nie oor die vermoë beskik nie…
Dit beteken wel dat jy dit op ‘n ander manier moet probeer doen.

Mislukking beteken nie dat jy minderwaardig is nie…
Dit beteken wel dat jy nie perfek is nie.

Mislukking beteken nie dat jy jou lewe gemors het nie…
Dit beteken wel dat jy ‘n rede het om van vooraf te begin.

Mislukking beteken nie dat jy moet moed opgee nie…
Dit beteken wel dat jy harder sal moet probeer.

Mislukking beteken nie dat jy dit nooit sal maak nie…
Dit beteken wel dat dit ‘n rukkie langer sal neem.

Die Marmer Teël

Daar was die museum wat uitgelê was met die mooiste marmer vloerteëls en die marmer standbeeld in die middel van die ingangs portaal. Mense van reg oor die wêreld het na die museum gekom om Te kyk na die pragtige marmer standbeeld.

Een aand begin die marmer teëls met die marmer standbeeld te praat.

Marmer teël: “Marmer standbeeld, dit is nie regverdig nie, dis baie onregverdig! Hoekom wil almal van regoor die wêreld hierna toe kom net om op my te trap, terwyl hulle jou bewonder? Onregverdig!”

Marmer standbeeld: “My liewe vriend, marmer teel. Onthou jy nog dat ons beide van dieselfde marmer groef in die berg afkomstig is?”

Marmer teel: “Ja! Dis verder hoekom ek nog meer verontwaardig voel. Ons is uit dieselfde groef gebore en tog word ons nou verskillende behandeling. Baie onregverdig!” verklaar die marmer teel.

Marmer standbeeld: “Goed, dan onthou jy seker steeds die dag toe die ontwerper probeer het om op jou te werk, maar jy het weerstand gebied teen die gereedskap?”

Marmer teel: “Natuurlik onthou ek. Ek haat daardie werker! Hoekom kon hy daardie gereedskap op my gebruik, dit het verskriklik gepyn.”

Marmer standbeeld: “Dis reg! Hy kon glad nie op jou werk nie want jy het geweier dat daar aan jou gekap en getimmer word.”

Marmer teel: “En wat daarvan?”

Marmer standbeeld: “Toe hy besluit om moed op te gee met jou en begin werk het op my, het ek onmiddellik geweet dat ek heeltemal iets anders sal wees nadat hy met my klaar gewerk het. Ek het nie sy gereedskap weerstaan nie, ek het inteendeel al die pynlike gekap en getimmer verdra sonder weerstand…”

Marmer teëls: “Mmmmmm………”

Marmer standbeeld: “My vriend, daar is ‘n prys te betaal vir alles in die lewe. Aangesien jy besluit het om halfpad moed op te gee, kan jy nie ander verwyt omdat hulle nou op jou trap nie.”

Die Bybel en die Kole Mandjie

Die storie word vertel van ‘n ou man wat op ‘n plaas in die berge gebly het saam met sy jong kleinseun. Elke oggend vroeg was Oupa al op en het by die kombuis tafel gesit en uit sy ou verslete Bybel gelees.

Sy kleinseun, wat net soos sy Oupa wou wees, het hom nageboots in alles wat hy doen.

Een dag toe vra die kleinseun hom,

“Oupa, ek probeer elke oggend die Bybel te lees net soos jy, maar ek verstaan dit nie en dit wat ek verstaan vergeet ek so vinnig soos wat ek die Bybel weer toemaak. Watse goed doen dit om die Bybel te lees?”

Die Oupa draai stadig om terwyl hy besig was om kole in die koolstoof te sit en sê, “Neem die kole mandjie na die rivier en bring vir my ‘n mandjie vol water terug.” Die seun het gedoen soos sy Oupa hom gevra het, alhoewel al die water uitgeloop het deur die mandjie nog voordat hy die huis kon bereik.

Die Oupa lag en sê, “Jy sal volgende keer bietjie vinniger moet wikkel met die mandjie water,” en stuur hom terug rivier toe met die mandjie om weer te probeer.

Die keer hardloop die seuntjie vinniger, maar die mandjie was weer leeg voordat hy by die huis aankom. Uitasem, vertel hy sy Oupa dat dit onmoontlik is om water in ‘n mandjie te dra en hy gaan haal die emmer op die stoep om te gebruik in plaas van die mandjie.

Die Oupa antwoord, “Ek soek nie ‘n emmer water nie, ek soek ‘n mandjie water. Jy kan dit doen. Jy probeer net nie hard genoeg nie,” en hy stap buitentoe om die seun dop te hou terwyl hy weer probeer.

Op die stadium het die seun besef dit is hopeloos om dit reg te kry maar om aan sy Oupa te bewys al hardloop hy so vinnig as wat hy kan, daar is nie ‘n manier wat die water nie sal uitloop voordat hy by die huis is nie.

Die seun skep die water en hardloop vir al wat hy werd is maar toe hy by sy Oupa uitkom is die mandjie weereens leeg.

Uitasem, hyg hy, “Sien Oupa, dit is hopeloos!”

“So jy dink dit is ‘n hopelose saak?” sê die Oupa, “Kyk na die mandjie.” Die seun kyk na die mandjie en vir die eerste keer besef hy dat die mandjies anders lyk. In plaas van ‘n ou vuil kole mandjie, was dit nou skoon.

“Seun, dis wat gebeur as jy die Bybel lees. Jy mag dalk nie miskien alles verstaan of onthou nie, maar wanneer jy dit lees, sal dit jou van binne verander.”

Dit is die werk van God in ons lewens.

Om ons te verander van binne na buite en om ons stadig te omvorm na die beeld van Sy Seun.

Neem tyd om ‘n stukkie van Vader se Woord elke dag te lees. Bid dat Hy dit sal gebruik om jou hart en verstand na Hom te keer.

---------- …. ----------

(Psa 119:9) Waarmee sal die jongeling sy pad suiwer hou? Deur dit te hou na U woord.

Vrugte van die Boom van die Gees

Hoe baie het ons nie al die verhaal gelees in Genesis van Eva wat verlei was deur satan om van die vrug te eet van die boom wat in die middel van die tuin gestaan het nie. Hoe sy van die vrug ook gegee het aan Adam om daarvan te eet. Daarna het hulle hul versteek omdat hulle tot die besef gekom het dat hulle naak was.

Sekerlik is daar baie verklarings van wat presies gedurende die episode gebeur het en dat hierdie maar slegs ‘n beeldspraak was van wat werklik plaasgevind het.
Maar tog is dit noodsaaklik dat ons so bietjie vergeet van die verskillende interpretasies en stilstaan by die verhaal en gaan kyk na die ander betekenis en hoe dit ook vandag in ons lewens afspeel en ons hele saligheid beinvloed.

Adam en Eva kon van die vrugte van alle bome eet sonder dat hulle iets sou oorkom bahalwe die spesifieke een wat nie goed vir hulle sou wees nie want hulle sou daarvan sterwe – dit was vir hulle verbode. Die sterwe was nie letterlik nie maar hulle sou geestelik sterwe

In ons hele lewenswandel stop ons elke dag by ‘n klomp verskillende bome om van hul vrugte te eet. Van die vrugte pluk ons en deel uit aan ander wat ons op ons lewenspad raakloop.
Maar het ons al gaan stilstaan en kyk na die vrugte wat ons pluk om te eet of te deel met ander.
Pluk ons vrugte wat onskadelik is vir ons, pluk en eet ons vrugte wat ons voed en goed is vir ons of eet ons vrugte wat ons laat ‘sterwe’.

Die mens se onderskeid tussen gesonde en dodelike vrugte het in vandag se tye so vervaag dat dit moeilik te onderskei is tussen dit wat lewe geen en dit wat lewe neem. Maar hoekom het dit so geraak?
Eintlik baie eenvoudig – ons lees nie meer die ‘instruksie handleiding’ nie – ons het so eiesinnig en eiewys geraak dat ons self besluit het wat is goed vir ons en wat nie. Die nuwe siening word gehuldig dat baie goed wat in die ‘instruksie handleiding’ vir ons weergegee en waaroor ons gewaarsku word nie meer vandag van toepassing is nie want tye het verander.

Tye het miskien verander maar die vrugte nie – wat giftig was is vandag steeds giftig – of kon die mens die giftige vrugte in sy aller wysheid verander na gesonde voedende vrugte? Sekerlik nie want die boom word aan sy vrugte geken.

Die vrugte wat die mens vandag eet en wat hom aangebied word is die vrugte wat slegs die eie ek voed – die giftige vrugte is gekamofleer in ‘n omhulsel van heilsaamheid maar die vrug onder die kamoflering is giftig tot die dood toe.

Hoeveel is daar nog wat luister na die Stem van Vader as Hy aan ons sê – “My kind moenie van die vrug van dié boom eet nie, want dit sal jou lewe kos.”
Die mens bevind hom in die vrugte boord van satan en versadig hom met die vrugte van die dood sonder dat hy eens daarvan bewus is en die doderyk maak sy mond wyd oop om te verslind die wat hul versadig in die boord van die goddelose.

Het die vrugte boord van die Gees verlore geraak vir die mensdom? Want werklik min is die wat die heerlike vrugteboord opspoor en hulself versadig met die vrug van Gods Gees of het die groot samedromming in die boord van die ‘onheilige’, die mense so mislei dat hulle dink die vrugte daar is baie lekkerder en gesonder omdat almal daar vergader?

Hoe verblydend is dit tog nie om te staan en te eet van die vrug van lering, wysheid en genade van Vader nie. Dit is die vrug wat ons voed en ons oë open om die heerlikheid van Sy genade en liefde te aanskou. My hart is verjeug want ek word gevoed deur die hand van die Almagtige.

Hoe groot is tog die hartseer as hulle vir wie ons naderwink om te proe van die ware vrugte van die boord van God die uitnodiging afmaak en hul haas na die boord van die goddelose om hul te versadig met vrugte van die dood want dit is baie joliger daar as in die boord van die Almagtige.

Ondersoek elke vrug want aan die vrug sal jy die boom herken of goed of kwaad is.

Ore

“Kan ek my baba sien?” vra die nuwe moeder opgewonde. Toe die kleine bondeltjie knus in haar arms lê vou sy die puntjie van die kombersie weg wat oor die kleinding se koppie was om sy gesiggie te sien en sy snak na haar asem. Die dokter draai vinnig om en staar by die groot hospitaal venster uit. Die baba is gebore sonder ore. Later is uitgevind dat die kleinding se gehoor perfek is. Dit was net sy voorkoms wat geskend is weens die afwesigheid van ore.

Terwyl hy eendag hom van die skool af haas en hom in sy moeder se arms werp, het sy net gesug, en geweet dat sy hele lewe net ‘n opeenvolging van hartseer en bespotting sal wees.

Hartseer vertel hy sy moeder sy wedervaring by die skool. “’n Seun, ‘n groot seun ….. het gesê ek is ‘n frats.”

Hy het groot geword en ten spyte van sy gebrek was hy tog gewild onder sy mede studente, hy kon selfs hoofseun gewees het was dit nie vir sy gebrek wat tog ander studente afgeskrik het. Sy moeder het hom gereeld vermaan om te meng met ander jong mense maar in haar hart het sy besef hoe moeilik dit vir hom moes wees en dat elke dag ‘n stryd is.

Die seun se vader het hul huisdokter besoek en wou weet of daar niks is wat vir die seun gedoen kan word nie. “Ek glo dat ons ore vir hom kan oorplant as ons geskiktes in die hande kan kry.” Het die dokter te kenne gegee.

Daar en dan het die soektog begin na geskikte skenkers wat bereid was om so ‘n opoffering te maak. Twee jaar het verloop nadat die soektog begin het.

Toe op ‘n dag roep die vader sy seun en sê, “Jy moet saam met ons hospitaal toe gaan seun. Jou moeder en ek het iemand opgespoor wat bereid is om sy ore aan jou te skenk. Maar die persoon wat die ore skenk wil anoniem bly.” Die operasie was ‘n reuse sukses en die seun het soos ‘n nuwe mens daar uitgesien met die nuwe ore. Hy het behoorlik ontpop in ‘n nuwe mens en skool en universiteit het ‘n reeks oorwinnings vir hom geword. Hy is later getroud en het ‘n betrekking in die diplomatieke korps aanvaar.

Hy het aanhoudend by sy vader probeer uitvind, “Ek wil graag weet wie het die ore aan my geskenk. Wie kon soveel vir iemand anders doen? Ek sal nooit genoeg die persoon kan vergoed nie.” “Ek glo nie jy sal kan nie seun.” het die vader geantwoord, “maar die ooreenkoms was dat jy nie mag weet nie …. in elk geval nie nou al nie.”

Deur die jare het die geheim bewaar gebly, maar die dag het gekom …… een van die donkerste dae wat die seun nog ooit moes verduur. Hy het saam met sy vader gestaan oor sy moeder se kis. Stadig en liefdevol het die vader sy hand uitgestrek en sy geliefde vrou se lang pragtige rooi-bruin hare opgelig om te wys dat sy geen oorskulpe gehad het nie.

“Moeder het gesê dat sy bly was dat sy nooit ander toegelaat het om haar hare te sny nie,” fluister die vader saggies “en niemand het ooit gedink moeder is minder pragtig nie, het hulle?”
Ware skoonheid is nie te vinde in die fisiese voorkoms nie maar in die hart.
Ware skatte is nie gesetel in dit wat mens kan sien nie maar in dit wat mens nie kan sien nie.
Ware liefde is nie in dit wat jy doen en waarvan ander weet nie maar in dit wat jy doen en waarvan ander nie weet nie.

Matt 6:3 Maar jy, as jy liefdadigheid bewys, laat jou linkerhand nie weet wat jou regterhand doen nie,

Op my Knieë wil ek Bly

Vader, Almagtige, hoe het ek tog nie elke dag gekla en gemurmureer omdat ek nooit van my knieë af opkom nie. Sodra ek dink dat ek sterk genoeg is om te staan dan is die versoeking en die sonde daar om my te laat struikel en val.

Al het ek eensaam en verlate gevoel was U altyd in stilte daar vir my. Of U stil was, weet ek nie, ek glo dit was eerder my hart en ore wat hul doof gehou het vir U stem, want elke woord kla my aan en laat my ineenkrimp van skaamte.

Hoe vreeslik het ek U nie bedroef nie, terwyl U toe gekyk het hoe ek U versmaad het in my sondigheid. U wat sien tot in die diepste geheimenisse van my hart. Daar was niks verborge van my oortreding teenoor U nie. Want so deurskynend soos water is die mensekind voor U.

Hoe sal hy dan enige gedagte vir U kan versteek, U wat alles in die hele skepping weet. Waar sal ek my versteek in skaamte vir U regverdige blik. Tussen die sterre – sal hulle my nie verkla voor die Almagtige wat hulle geskape het deur die woorde van Sy mond nie – in die diepste vallei – sal die rotse en die plante van U skepping nie tot U roep om my te openbaar nie.

Sal ek nie eerder myself neerwerp voor U aangesig en pleit om genade nie? Want ek wil myself nie versteek van U aangesig nie.

Hoe moes ek tog nie leer dat die beste plek bly maar tog steeds op my knieë voor die Almagtige wat die regverdige oordele vashou in Sy hand. Wat is ek tog meer as ‘n stoffie, ‘n wurmpie, voor Sy aangesig.
In my nietigheid pleit ek om genade en kruip in skaamte aan Sy voete.

Helaas bly die beste plek maar steeds op my knieë want daar weet ek hoe om nederig te wees, om Hom te dien uit genade wat Hy my skenk in oorvloed. Waarom sal ek dan die hoogmoedigheid wil aankleef om myself te verhef voor U glansryke aangesig Vader.
Laat my vandag soos ‘n kleine kindjie aan u voete leer die Almag van U heerlike liefde en dankie Vader dat U soveel genade het met die sondaar.

Kinders is soos Vlieërs

Jy spandeer jare om hulle van die grond af te kry om te vlieg.

Jy hardloop saam met hulle totdat julle beide skoon uitasem is. Hulle val…. raak verstrengel….. jy maak hulle heel, vertroos hulle, bemoedig hulle en verseker hulle dat hulle wel eendag sal kan vlieg.

Uiteindelik, is hulle in die lug.

Hulle benodig meer lyn en jy bly meer skiet gee met die lyn.

Hulle pluk aan die lyn en met elke draai van die lyn is daar ‘n hartseer wat tog ook gevul is met blydskap.

Die vlieër raak al hoe kleiner in die vêrte en jy weet dat dit nie meer lank sal wees voordat hierdie pragtige vlieër die lewenslyn sal breek wat jul aan mekaar gehou het.

Dit sal vlieg soos dit veronderstel was om te vlieg …. vry en alleen.

Slegs dan sal jy weet dat jy tog ‘n goeie werk gedoen het van die vlieër.

Die Baba

Een middag, terwyl ‘n paartjie oppad was, merk hulle skielik in die vêrte ‘n vrou in die middel van die pad op wat versoek dat hulle moet stop. Die vrou sê aan haar man dat hy moet aanhou ry want dit kan ‘n lokval wees, maar die man besluit toe om stadig verby te ry sodat hy kan sien wat die probleem is en of daar werklik ‘n probleem is van iemand wat dalk seergekry het. Terwyl hulle naderkom merk hulle dat die vrou snye en kneusings in haar gesig en op haar arms het. Hulle besluit om te stop en te kyk wat hulle kan doen om te help.

Die beseerde vrou het by hulle gesmeek om haar te help want hulle was in ‘n motorongeluk en haar man en pasgebore baba was steeds in die motor wat in die diep kloof lê. Sy sê dat haar man reeds dood is maar dit lyk of die baba nog lewe.

Die man besluit toe dat hy in die kloof sal afklim en probeer om die baba te red. Hy vra die vrou om solank in die motor te klim en by sy vrou te bly. Toe hy onder kom merk hy dat daar twee mense in die voorste sitplekke van die motor is maar hy steur hom nie veel aan hulle nie en haal vinnig die baba agter uit die motor om die na sy ma toe te neem.

Toe hy bo uitkom, is die ma nêrens te vinde nie en hy vra sy vrou wat van die ma geword het. Sy sê dat die vrou agter hom aan is toe hy in die kloof af is na die motor toe. Hy besluit toe om maar weer in die kloof af te gaan en te gaan soek na die ma. By die wrak uitgekom sien hy die twee mense voor in die motor was reeds dood, ‘n man en vrou, steeds met hul veiligheidsgordels aan.

Toe hy nader ondersoek instel merk hy dat die oorlede vrou presies dieselfde vrou was wat by hulle gepleit het om te stop vir hulp.

Die baba leef nou by familie en sal leef om eendag die storie te vertel.

Ons het nog so baie om te leer oor die Almag, Grootheid en Goedheid van God en daar is nog baie dinge wat verborge is vir die menslike verstand.

Daarom sal ons Hom loof in heerlikheid vir die wonderwerk wat Hy nog elke dag in ons lewens laat plaasvind.

Spreuke

Do more than belong: participate.

Do more than care: help.

Do more than believe: practice.

Do more than be fair: be kind.

Do more than forgive: forget.

Do more than dream: work.

William Arthur Ward

There is no better exercise for your heart than reaching down and helping to lift someone up.

Bernard Meltzer

Onvoorwaardelike Liefde

Die verhaal word vertel van die soldaat wat uiteindelik huistoe gekom het na ‘n lang en uitgerekte oorlog. Hy het hulle gebel vanaf die stad.

“Ma en Pa, ek kom huistoe, maar ek het ‘n guns om te vra. Ek het ‘n vriend wat ek wil saambring huistoe.”

“Seker,” antwoord hulle, “ons sal hom graag wil ontmoet.”

“Daar is iets wat julle moet weet voordat ek hom saambring,” gaan hy voort, “hy was baie ernstig gewond tydens ‘n skermutseling. Hy het op ‘n landmyn getrap en het sy arm en been verloor. Hy het nêrens anders om heen te gaan nie en ek wil graag hê dat hy by ons moet kom bly.”

“Ek is jammer om dit te hoor, seun. Miskien kan ons hom help om ‘n ander blyplek te kry waar hulle hom beter kan versorg.”

“Nee, Ma en Pa, ek wil hê dat hy by ons bly.”

“Seun,” sê die pa, “jy weet nie wat jy vra nie. Iemand met so ‘n gebrek sal ‘n geweldige las op ons plaas. Ons het ons lewens om te leef en ons kan nie toelaat dat iets soos die inmeng met ons lewens nie. Ek dink jy moet net huistoe kom en vergeet van die vriend. Laat die weermag hom verder versorg. Hy sal wel later op sy eie regkom.”

Op daardie stadium het die seun die telefoon neergesit sonder om te groet. Die ouers het niks weer verder van hom gehoor nie. ‘n Paar dae later ontvang hulle ‘n oproep van die polisie uit die stad waar hul seun was. Hulle is meegedeel dat hul seun dood is nadat hy van ‘n gebou afgeval het. Die polisie vermoed dit was selfmoord gewees. Die bedroefde ouers het na die stad gevlieg en is na die lykshuis geneem om hul seun se liggaam uit te ken.
Hulle het hom herken as hulle seun maar het tot hul skok iets ontdek wat hulle nie geweet het nie, hul seun het net een arm en been gehad.

Die ouers in die verhaal is soos baie van ons. Ons vind dit baie maklik om die lief te hê wat goed lyk en pret is om mee saam te wees, maar ons hou nie van mense wat ons verontrief of ons ongemaklik laat voel nie. Ons sal eerder wegbly van mense wat nie so gesond, mooi of slim soos ons is nie. Gelukkig, is daar Iemand wat ons nie so sal behandel nie. Iemand wat ons onvoorwaardelik lief het en ons verwelkom in Sy Goddelike familie, ongeag hoe opgemors ons is.

Vanaand, voordat jy snoesig in jou bed klim, vra God dat Hy jou die krag sal gee om mense te aanvaar soos hulle is en om ons te help om meer begrip te toon vir hulle wat nie so bevoorreg is soos ons nie.

Wat Sou Jy Doen?

God het ‘n manier om ons toe te laat om op die regte plek op die regte tyd te wees.

Ek het een aand in ‘n swak verligte straatjie gestap toe ek die gedempte gille hoor vanuit ‘n digte klompie bosse langs die sypaadjie. Ek het stadiger gestap om seker te maak dat ek reg gehoor het en het paniekerig geraak toe ek besef dat ek heeltemal reg gehoor het. Dit was die onmiskenbare geluide van ‘n gestoei: swaar asemhaling, verwoede geworstel en materiaal wat skeur. Slegs meters van waar ek staan word ‘n vrou aangerand.

Moet ek betrokke raak? Ek was bevrees vir my eie veiligheid en het myself verwens omdat ek skielik besluit het om met die nuwe roete huistoe te loop. Wat as ek net nog ‘n statistiek word? Moet ek nie eerder na die naaste telefoon toe hardloop en die polisie bel nie?

Alhoewel dit soos ‘n ewigheid gevoel het, het die gedagtes wat so deur my kop gemaal het slegs ‘n paar sekondes geneem, maar alreeds het die vrou se uitroepe al swakker begin word. Ek het geweet dat ek vinnig sal moet optree. Hoe kan ek wegloop van dit wat hier besig is om te gebeur? Nee, het ek finaal besluit, ek kan nie my rug keer op die noodroep van die onbekende vrou nie, al beteken dit dat ek my eie lewe moet waag.

Ek is nie ‘n brawe man nie, nog minder atleties of sterk gebou. Ek weet nie waar ek die innerlike krag en fisiese sterkte vandaan gekry het nie – maar toe ek besluit om die vrou te hulp te snel het ek gevoel of ek op ‘n vreemde wyse verander word. Ek het agter die bosse ingehardloop en die aanvaller van die vrou af weggegryp. Al stoeiende het ons op die grond beland en na ‘n paar minute se onderlinge gekarnuffel het die aanvaller op die vlug geslaan.

Uitasem, het ek vinnig orent gekom en na die vrou geloop, wat gebukkend agter die boom geskuil het terwyl sy huil. In die donkerte kon ek skaars die buitelyne van haar figuur uitmaak, maak ek kon beslis haar bewende skok aanvoel. Om haar nie verder te verskrik nie het ek op ‘n afstand met haar gepraat.

“Dis OK,” sê ek kalmerend. “Die man het weggehardloop. Jy is n ou veilig.” Daar was ‘n lang stilte en toe hoor ek die woorde, geuiter in ongeloof en verwondering.

“Pappa, is dit jy?” en vanuit die bosse stap my jongste dogter, Katherine.

Die Belangrikste Liggaamsdeel

My moeder het my van jongs af gevra wat is die mees belangrikste deel van my liggaam. Deur die jare het ek gereeld ‘n raaiskoot gewaag sodra as wat ek dink ek ken die antwoord.

Terwyl ek jonger was het ek gedink dat klank baie belangrik vir ons as mense is en ek het geantwoord, “My ore, Mamma.”
Sy het gesê, “Nee, daar is baie mense wat doof is. Maar hou aan om daaraan te dink, ek sal jou binnekort weer vra.”

‘n Paar jaar het verloop voordat sy my weer gevra het. Sedert my eerste probeerslag het ek lank gedink oor die korrekte antwoord.

Die keer vertel ek haar, “Mamma, sig is baie belangrik vir enige iemand, soos daarom moet dit my oë wees.”

Sy het na my gekyk en gesê, “ Jy leer vinnig, maar die antwoord is nie korrek nie want daar is baie mense wat blind is.”

Teleurgesteld het ek maar my soektog voortgesit na kennis om die regte antwoord te kry en deur die jare het Moeder my ‘n paar keer gevra of ek die antwoord ken en gereeld was haar antwoord, “Nee. Maar jy word elke jaar slimmer my kind.”

Verlede jaar, is my oupa oorlede. Almal was hartseer en almal het gehuil, selfs my vader wat ek nog net eenkeer van tevore sien huil het. My Moeder het na my gekyk toe dit ons beurt was om blomme op oupa se kis te plaas.

Sy vra my toe, “Weet jy nou al watter is die mees belangrikste deel van die liggaam my kind?”

Ek was geskok omdat sy my die vraag nou vra. Ek het altyd gedink dit was ‘n soort spel tussen ons.

Sy het die verwarring op my gesig opgemerk en sê, “Dit is ‘n baie belangrike vraag. Dit wys of jy al regtig in jou lewe geleef het. Elke liggaamsdeel wat jy aan my genoem het in die verlede het ek gesê is verkeerd en elke keer ook met ‘n rede, hoekom. Maar vandag is die dag wat dit noodsaaklik is dat jy die belangrike les leer.”

Sy het afgekyk na my op die manier soos net ‘n moeder kan. Ek sien die trane wat opwel in haar oë.

Sy sê, “My kind, die mees belangrike deel van jou liggaam is jou skouer.”

Ek vra, “Is dit omdat dit my kop regop hou?”

Sy antwoord, “Nee, dis omdat dit die kop kan hou van ‘n vriend of ‘n geliefde wanneer hulle huil. Elke mens in die lewe het soms ‘n skouer nodig om op te huil. Ek hoop dat jy genoeg geliefdes en vriende het wat altyd ‘n skouer sal hê vir jou om op te huil wanneer jy dit nodig het.”

Daar en dan het ek geweet dat die mees belangrikste liggaams deel nie ‘n selfsugtige deel is nie. Dit is simpatiek teenoor die pyn van ander.

Om Bo die Storm te Vlieg

Het u geweet dat ‘n arend lank voor die tyd reeds weet dat daar ‘n storm in aantog is alvorens dit nog enigsins sigbaar is?

Die arend sal na ‘n hoë piek toe vlieg en daar wag vir die winde van die storm om te kom.

Wanneer die storm aanbreek sal hy sy vlerke sprei sodat die wind hom sal optel en laat uitstyg vêr bokant die storm.

Terwyl die storm homself onder uitwoed sweef die arend met gemak hoog bokant die storm.

Die arend ontvlug nie die storm nie, maar gebruik slegs die storm om dit hoër op te lig.

Dit styg op met die winde wat die storms in sy wêreld inbring.

Wanneer die storms van die lewe teen ons aangerol kom – en ons almal sal dit ervaar – kan ons bokant dit uitstyg deur ons geloof en hoop te vestig op God.

Dit is nie nodig dat die storms ons oorweldig nie.

Ons het die keuse of ons God wil toelaat om ons te laat uitstyg op die winde van die storms wat siekte, pyn, tragedie, mislukking en teleurstelling bring in ons lewens.

As ons Hom toelaat sal Hy ons ook die goeie wys wat daaruit voortspruit.

Ons kan bokant die storms sweef.

Onthou dit is nie die laste van die lewe wat ons onderkry nie maar hoe ons dit hanteer wat saakmaak.

(Jes 40:31) maar die wat op YHWH wag, kry nuwe krag; hulle vaar op met vleuels soos die arende; hulle hardloop en word nie moeg nie, hulle wandel en word nie mat nie.

Spreuke

'n Wyse man verander van opinie, 'n dwaas nooit.

Spaanse Spreuk

Hy wat gee wanneer gevra word het reeds te lank gewag.

Spaanse Spreuk

Geen Battery

Beth en Margie, twee tiener susters, het hulle inkopies terdeë geniet in die groot nuwe inkopie sentrum. Maar teen die tyd toe hulle die kompleks verlaat was dit reeds donker. Terwyl hulle by die kompleks uitgang staan kan hulle skaars die buitelyn van hul motor uitmaak, wat die enigste voertuig is wat oor is, in die swak verligte parkeer area.

Die meisies was baie senuweeagtig terwyl hulle wag in die hoop dat daar ander kliënte sal kom saam met wie hulle kan aanstap na hul motor toe. Hulle onthou hul vader se waarskuwing, “Moet nie te laat kom nie!” Margie verskuif die pakkies onder haar arm en stoot die glasdeure oop en loop so vinnig sy kan na die motor. Beth is kort op haar hakke en kyk die heeltyd of hulle agtervolg word. Hulle het dit gemaak!

Beth sluit die motor deur oop en leun oor om vir Margie die deur oop te sluit. Net toe hoor hulle die geluid van mense wat agter hulle aangehardloop kom. Margie kyk om en sien twee baie verdagte mans aangehardloop kom na hul motor.

“Julle gaan nêrens heen nie!” skree die een. Margie gil. Verskrik spring sy in die motor en sluit die deure, net betyds. Met bewende vingers kry Beth die sleutel in die motor se aansit skakelaar en draai maar niks gebeur nie. Sy probeer weer en steeds gebeur daar niks nie. Die enigste klank wat hulle hoor is die geklik van die sleutel in ‘n doodse stilte.

“Beth, probeer weer!” gil Margie beangs. Die mans trek en beur aan die deur handvatsels en druk teen die vensters. “Dit wil nie aanskakel nie!” huil Beth. Die meisies het geweet hulle het net ‘n paar sekondes van veiligheid tot hul beskikking.

Vinnig, vat hulle mekaar se hande in gebed. “Dierbare God,” pleit Margie, “skenk aan ons ‘n wonderwerk in die naam van Jesus!” Weereens probeer Beth die sleutel draai. Die keer brul die enjin vol lewe. Sy sit die motor in rat en jaag uit die parkeer area terwyl die mans hulle agterna kyk.

Die meisies het die heelpad huistoe gehuil, geskok en verlig om ongedeerd daarvan af te gekom het. Hulle los die motor buite voor die motorhuis terwyl hulle in die veiligheid van hul huis invlug en hul vader alles vertel wat gebeur het. Hy hou hulle altwee styf vas terwyl hy hulle troos en sê “Julle is veilig en dis die belangrikste ding.”

“Dit is tog baie snaaks want die motor het nog nooit gesukkel om aan te skakel nie. Ek sal môre daarna kyk.”

Vroeg die volgende oggend maak die vader die motor se enjin kap oop om na die aansitter te kyk. Met die inspeksie van die masjien besef hy verstom Wie het sy dogters gisteraand veilig huistoe gebring want daar was geen battery in die motor gewees nie.

Die Twee Bokse

Ek het in my hande twee bokse wat God my gegee het om te hou.
Hy het gesê,” Plaas al jou sorge in die swart boks en al jou vreugdes en seëninge in die goue boks.”
Ek het ag gegee op Sy woorde en my sorge en seëninge in die onderskeie bokse geplaas.
Alhoewel die goue boks elke dag swaarder en swaarder geword het, was die swart boks steeds net so lig soos op die eerste dag wat Hy dit vir my gegee het.

Baie nuuskierig het ek die swart boks oopgemaak om te bepaal hoekom die nie swaarder word nie want ek het verseker ‘n klomp sorge al daarin geplaas. Maar daar was ‘n gat in die bodem van die swart boks waardeur al my sorge geval het.
Hy het met ‘n sagte glimlag vir my gesê, “My kind, hulle is almal hier by my.”
Ek vra, “Vader, hoekom het U my twee bokse gegee? Hoekom die goue en ‘n swarte met ‘n gat in die bodem?”
“My kind, die goue is vir jou om jou seëninge te tel, en die swart is vir jou om hul te laat gaan en vir My te los.”

Wees

Wees…lojaal teenoor jou vriende.
Wees…vriendelik met jou vyande.
Wees…sterk genoeg om die wêreld elke dag vierkantig in die oë te kyk.
Wees…swak genoeg om te weet dat jy nie alles alleen kan doen nie.
Wees…vrygewig teenoor hulle wat jou hulp nodig het.
Wees...spaarsamig met dit wat jyself benodig.
Wees…wys genoeg om te besef dat jy nie alles weet nie.
Wees…dwaas genoeg om te glo in wonderwerke.
Wees…bereid om jou vreugdes te deel.
Wees…bereid om die hartseer van ander te deel.
Wees…’n leier wanneer jy ‘n weg sien wat ander gemis het.
Wees…’n volger wanneer jy omring word deur die mistigheid van twyfel.
Wees…die eerste om ‘n opponent geluk te wens met sy sukses.
Wees…die laaste om ‘n kollega wat misluk te kritiseer.
Wees…seker waar jy volgende gaan trap sodat jy nie struikel nie.
Wees…seker van jou finale bestemming, ingeval jy die verkeerde rigting inslaan.
Wees…liefdevol teenoor hulle wat jou liefhet.
Wees…liefdevol teenoor hulle wat jou nie liefhet nie, dalk kan hulle verander.
Bo alles…Wees jouself.

Die Eikeboom en die Riete

Daar was eens op ‘n tyd ‘n reuse groot Eikeboom wat langs die rivier gegroei het en reeds meer as honderd jaar oud was. Tydens ‘n groot storm is hy deur die wind omgewaai.
Die boom het in die rivier geval en stroom af gedryf totdat dit tot ruste gekom het teen ‘n klompie riete wat langs die oewer van die rivier gegroei het.

Die groot ou Eikeboom het vol verbasing aan die riete gevra, “Hoe is dit moontlik dat julle die storm kon deurstaan wat selfs te kragtig was vir so groot en sterke boom soos ek?”

Die riete antwoord, “Al die jare het jy weerbarstig die winde weerstaan wat teen jou aangewaai het. Jy was so trots op jou enorme krag dat jy geweier het om mee te gee, selfs nie eens ‘n klein bietjie nie. Ons, daarenteen, het nie die wind weerstaan nie , maar het altyd gebuig saam met die wind. Ons herken die verhewe krag van die wind en dus, hoe harder die wind gewaai het hoe meer het ons onsself verootmoedig voor sy krag.”

Onthou om altyd saam met die wind te buig en jy sal nie deur die storm omgewaai word nie.

Psa 103:16 As die wind daaroor gaan, is dit nie meer nie en sy plek ken hom nie meer nie.

Jes 41:16 Jy sal hulle uitwan, en die wind sal hulle wegneem en die storm hulle verstrooi; maar jy sal juig in Yahweh, jou beroem op die Heilige van Israel.

Jes 57:13 As jy skreeu, laat jou hoop gode jou red; maar die wind lig hulle almal op, ‘n luggie neem hulle weg. Maar wie op My vertrou, sal die land beërwe en my heilige bergland in besit neem.

Joh 3:8 Die wind waai waar hy wil, en jy hoor sy geluid, maar jy weet nie vanwaar hy kom en waarheen hy gaan nie. So is elkeen wat uit die Gees gebore is.

Spreuke

"Dit neem slegs 'm oomblik om 'n kind 'n drukkie te gee maar 'n leeftyd is soms te kort vir hom om dit te vergeet."

Tabra Malloy

10 Mees Belangrikste Dinge

- LIEFDE
Daardie spesiale gevoel wat jou warm en wonderlik laat voel. Wat jou laat borrel van vreugde.

- RESPEK
Om ander so goed te behandel soos wat jy graag behandel wil word.

- WAARDERING
Om dankbaar te wees vir al die goeie wat jy in die lewe ontvang.

- BLYDSKAP
Die volle genieting van elke oomblik wat aan jou geskenk word met ‘n glimlag wat daarvan getuig.

- VERGIFFENIS
Die vermoë om uitlokking die rug te keer sonder enige woede.

- MEDEDEELSAAMHEID
Die vreugde om te gee sonder enige gedagte om iets in ruil te ontvang.

- EERLIKHEID
Die kwaliteit om altyd die waarheid te vertel.

- INTEGRITEIT
Die suiwerheid om altyd te doen wat reg is, ongeag die gevolge.

- DEERNIS
Die essensie om iemand ander se lyding te deel terwyl jy die pyn help verlig.

- VREDE
Die beloning om die 10 mees belangrike dinge uit te leef.