Die Marmer Teël

Daar was die museum wat uitgelê was met die mooiste marmer vloerteëls en die marmer standbeeld in die middel van die ingangs portaal. Mense van reg oor die wêreld het na die museum gekom om Te kyk na die pragtige marmer standbeeld.

Een aand begin die marmer teëls met die marmer standbeeld te praat.

Marmer teël: “Marmer standbeeld, dit is nie regverdig nie, dis baie onregverdig! Hoekom wil almal van regoor die wêreld hierna toe kom net om op my te trap, terwyl hulle jou bewonder? Onregverdig!”

Marmer standbeeld: “My liewe vriend, marmer teel. Onthou jy nog dat ons beide van dieselfde marmer groef in die berg afkomstig is?”

Marmer teel: “Ja! Dis verder hoekom ek nog meer verontwaardig voel. Ons is uit dieselfde groef gebore en tog word ons nou verskillende behandeling. Baie onregverdig!” verklaar die marmer teel.

Marmer standbeeld: “Goed, dan onthou jy seker steeds die dag toe die ontwerper probeer het om op jou te werk, maar jy het weerstand gebied teen die gereedskap?”

Marmer teel: “Natuurlik onthou ek. Ek haat daardie werker! Hoekom kon hy daardie gereedskap op my gebruik, dit het verskriklik gepyn.”

Marmer standbeeld: “Dis reg! Hy kon glad nie op jou werk nie want jy het geweier dat daar aan jou gekap en getimmer word.”

Marmer teel: “En wat daarvan?”

Marmer standbeeld: “Toe hy besluit om moed op te gee met jou en begin werk het op my, het ek onmiddellik geweet dat ek heeltemal iets anders sal wees nadat hy met my klaar gewerk het. Ek het nie sy gereedskap weerstaan nie, ek het inteendeel al die pynlike gekap en getimmer verdra sonder weerstand…”

Marmer teëls: “Mmmmmm………”

Marmer standbeeld: “My vriend, daar is ‘n prys te betaal vir alles in die lewe. Aangesien jy besluit het om halfpad moed op te gee, kan jy nie ander verwyt omdat hulle nou op jou trap nie.”