Die Kosbare Geskenk

Nadat God klaar was met Sy skepping wou Hy ’n stukkie agterlaat van Sy eie Heiligheid, ’n vonkie van Sy wese, ’n belofte aan die mens van wat hy kan word met bietjie moeite. Hy het gesoek na ’n plek om die kosbare geskenk te versteek, want het Hy verduidelik, want die mens te maklik kan vind die sal hy nooit waarde aan heg nie.

“Dan moet U die kosbare geskenk op die hoogste berg piek op aarde versteek,” sê een van die engele aan Hom.

God het Sy kop geskud, “Nee, want die mens is ’n avontuurlustige wese and hy sal gou genoeg leer om die hoogste berg piek uit te klim.”

“Versteek dit dan in die dieptes van die aarde, Almagtige Koning”

“Ek dink nie so nie,” sê God, “want die mens sal eendag ontdek dat hy kan grou in die diepste gedeeltes van die aarde.”

“Wat van in die middel van die oseaan, Meester?”

Gô’s skud weereens Sy kop. “Ek het aan die mens ’n verstand gegee en eendag sal hulle leer om skepe te bou en sal die grootste oseane deurkruis.”

“Waar dan, Meester?” vra Sy engele.

God glimlag, “Ek sal dit versteek waar elke man, vrou en kind in staat sal wees om dit te vind indien hulle opreg genoeg is en bereid is om diep genoeg daarvoor te soek.”

“Ek sal dit in hul hart versteek.”

Dit wat kosbaar is dink ons soms is op vêr, afgeleë, onbereikbare plekke terwyl dit die hele tyd reg voor ons oë is.